
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ ثقهالاسلام
کلینی از محدثان بزرگ شیعه آورده است که چون حضرت فاطمه زهرا(س) از دنیا
رفت، امیرالمؤمنین وی را پنهان به خاک سپرد و آثار قبر را از میان برد. در
این مقدار از نقل اتفاق نظر وجود دارد.
«شیخ
مفید» اضافه کرده است: و آنگاه که دفن پایان یافت و دستها را از خاک قبر
تکان داد، اندوه چون سیلی بر او هجوم آورد و اشکها بر صورت مبارک فرو
ریخت، ناچار به قبر پیامبر(ص) روی کرده، همه دردی که بر دلش میگذاشت را با
ایشان در میان نهاد و گفت: یا رسولالله! سلام من و سلام دخترت فاطمه بر
تو باد؛ همان دخترت که حبیبه و نور خوابیده است و خداوند خواست که به سرعت
به تو ملحق شد.یا رسولالله ! از فراق دختر برگزیده تو صبر و شکیبایی بر مصیبت، سنت بازمانده از خود شماست.
من تو را به دست خود به قبر نهاده و به خاک سپردم در حالی که سر شما بر روی سینه من بود، جان سپردی.
در قرآن بهترین سخن آمده: «انالله و انا الیه راجعون»
یا رسولالله! آن امانتی که به من سپرده شده بود، باز پس گرفته شد و زهرا از دست من رفت و نزد تو آرمید.